Regresja jest formą terapii, która zakłada, że nasze problemy powstały w przeszłości i są emanacją traumatycznych doświadczeń z tego życia, a także wielu przeszłych wcieleń. Te doświadczenia przechowywane są świadomie i nieświadomie w naszym ciele i naszej duszy, i to one kształtują wzorce zachowań. W konsekwencji przekładają się one na strategie przetrwania, czyli dążenie do unikania powtórek dawnego bólu, szoku czy dezorientacji. Strategie te mogą na dłuzszą metę doprowadzić do wymuszonego omijania pewnych sytuacji, potęgowania lęków, dolegliwości fizycznych, napadów złości i koszmarów sennych.
W regresji powracasz przede wszystkim do tej części Twojej przeszłości, która wciąż jest w Tobie, przez którą wciąż cierpisz w teraźniejszości. Załóżmy, że musisz wypowiedzieć się przed klasą jako 9-letnie dziecko. Uświadamiasz sobie, że zapomniałes całego tekstu i nie możesz już wypowiedzieć ani słowa. Wszyscy patrzą na ciebie i kilka osób zaczyna się śmiać. Nauczyciel czeka również, aż w końcu komentuje to w sposób, który sprawia, że cała klasa wybucha śmiechem. Czujesz się mały, głupi i bezsilny. Kilka lat później albo kiedy już jesteś dorosły, musisz stanąć przed grupą ponownie. Nie wiadomo dlaczego zamykasz się i odczuwasz niewytłumaczalny strach, mimo że Twój umysł argumentuje, że nie powinno to być wcale takie straszne. Ty jednak nieświadomie czujesz się tym 9-cio latkiem, stojącym przed klasą, panicznie bojąc się, że znowu zostaniesz wyśmiany. Od tego momentu możesz zaczac unikać takich sytuacji, nawet jeśli odbywa się to kosztem twojego rozwoju. W terapii regresyjnej zajmujesz sie rozpoznawaniem właśnie tego rodzaju ważnych i często traumatycznych momentów. Ponowne przeżycie tych doświadczeń powoduje, że uwalniasz się od starych, bolesnych doświadczeń na poziomie fizycznym, emocjonalnym i mentalnym.
